Bu aralar...
20:24
Uzun bir aranın ardından merhabalar... Bu aralar kışın rehavetine kapılmış, karmaşık duygu durumum ile günlerimi sürdürmekteyim. Hava değişkenliğine paralel ben de gel-gitli bir dönemden geçiyorum. Gün içerisinde pek çok duyguyu aynı anda barındırabiliyor bünyem ve beni üzen olaylarla baş etmeye çabalıyor halde bulabiliyorum kendimi sık sık. Başarmıyor da değilim hani:))
Yaşantımız her zaman statik değil, kendi başımıza değiştiremeyeceğimiz ya da kontrol edemeyeceğimiz olaylar gelebiliyor hepimizin başına. Bu dönem de bu yaşanmalıymış demek ki diyor, yaşantımıza kaldığımız yerden devam ediyoruz bazılarımız... Ben böyle yapanlardanım.. Bunu söyleyemeyenler yahut bu duruma inanmayanlar içinse psikiyatrik/psikolojik destek gerekebiliyor çoğu zaman...
Aman sıkmayayım sizin de içinizi, iç karartmak değil amacım bu aralar başından kalkamadığım, kalkmayı hiç istemediğim bir uğraşıyı anlatmak istiyorum aslında sizlere, pek dolambaçlı oldu lakin:))
Evet ben bu aralar çarpı işi yaparak pozitif bağlanıyorum hayata, sıkıntılı olduğumda unutturuyor bana aklımdakileri, dalıyorum rengarenk iplerin, değişik desenleri büyüsüne. Henüz acemiyim ama acayip keyif alıyorum. Yaptıklarımı da sevdiklerime hediye ediyorum, bir mutlu oluyorum ki sormayın.. Keşke daha fazla vakit bulsam da daha çok şey yapsam diyorum hatta.
Uğraşı terapisi (Occupational Theraphy) yıllardır fiziksel, ruhsal veya gelişimsel rahatsızlık bulunan hastalarda tedaviye destek niteliğinde yapılan bir müdahale yöntemi.. Eee hasta mıyız şimdi biz diyenler olabilir tabi içimizde. Tanı alacak bir rahatsızlığımız olmayabilir ancak duygusal boşluklarımız, gün içerisinde strese maruz kalmalarımız, gerginliklerimiz yok mu?? Olmaz olur mu tabi ki var. Zaten benim önerim teröpatik bir süreci kapsamıyor. Hayattan zevk alacak, (anlık olsa da) sıkıntılarımızı düşünerek bizi yormayacak, hayata pozitif bakmamızı sağlayacak, olumlu düşünceler geliştirmemize destek olacak, ilgimizi çeken meşguliyetlere gereksinimimiz olduğunu hatırlatmak istedim buradan sadece.
Benim en büyük boş zaman uğraşım bu aralar "çarpı işi".. Bloglarda ve internette her gördüğünü yapmaya çalışan, maymun iştahlı biri olarak bakalım bir sonraki ne olacak... Haydi ben kaçtım:))
22 yorum
Ne kadar da guzel olmus, ellerine saglik. Ben daha once bu carpi isini denememistim ama Paris`i yapmayi dusunuyorum, inanilmaz begendim :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim:))Çarpı işi çok keyifli bir uğraş, tavsiye ederim. Sevgiler...
Silüçü de çok güzel bayıldım ya:)
YanıtlaSilben de bu çarpı işine hevesleniyorum ama bakalım ne zamana kısmet olacak :)
çok teşekkürler, acemice yaptıklarım bunlar, şimdi bir de kitabım var, daha iyileri olacak inşallah. En kısa zamanda başla bence, çok keyifli:))
SilÖzellikle Eyfel Kulesi'ne bayıldım... Hepsi harika ve evet, tam bir terapi :)
YanıtlaSilçok çok teşekkürler:)
SilCanım dilerim tüm sıkıntılar uçup gider.ben çok bunaldığım bir noktada başlamıştım oyuncak yapmaya .o gün bugündür ilaç gibi geliyor bana.yarı görüşürüz ❤❤❤
YanıtlaSilUmarım Smilenacım, hayat işte sıkıntılar bir gelir bir gider, bizlere sıkıntılarla baş etmek düşer. Oyuncaklarının böyle bir önemde ortaya çıktığını bilmiyordum, harika şeyler yapıyorsun sen:)) Öğlen görüşürüz o zaman:))
SilBu arada yaptıkların şahane hele Paris süpeeer süpeeer
YanıtlaSilParis çok sevdiğim bir arkadaşım için:))
SilSözlerinin hepsine katılıyorum. Bence terapiye gereksinim duymamak için illa ki bir uğraşı olmalı. Terapiye de karşı değilim tabii. Günlük sağalım yaptıklarımız.
YanıtlaSilÇarpı işine ben de dayanamam. İyi ki de yapıyorsun, çok güzeller.
Eda'cım ben de (bir psikolog olarak hem de)terapiye hiç karşı değilim, boş zaman etkinlikleri yaratmanın, olumlu duygularla zihni meşgul etmenin faydalarına, destekleyici etkisine inanıyorum sadece. Çok çok teşekkür ederim, güzel el işleri yapan dostların yaptıklarımı beğenmesi ayrı bir mutlu ediyor beni:))
Silhepimiz yapmıyormuyuz aynı şeyi. hayatın gel-gitleriyle başa çıkmanın en güzel yolu yaptıklarımız. sanırım herkes aynı noktada birleşiyor. ne olduğu önemli değil, iyiki bu şekilde rahatlamanın yolunu bulabiliyoruz. ne mutlu bizlere diyerek yaptıklarını çok beğendiğimi, hele paris temalı çalışmana bayıldım ebygale'cim. ellerine sağlık.
YanıtlaSilöptüm seni
Sıkıntılarımızla baş ederken hayatımızı işlevsel hale getirme yöntemimiz bir bakıma bu yaptıklarımız. Evet iyi ki bu şekilde rahatlayabiliyoruz Asortikcim. Yaptıklarımı beğenmen çok mutlu etti beni, sağol canım, öptüm ben de:))
SilInsanın her engele her sıkıntıya çözümü içinde, dilinin, elinin ucunda. Bazı şeyler çok zorlandığında kafamın içindeki huzurlu dünyaya kaçmayı bana sen öğretmiştin. En güzel yer orası:) Harika olmuşlar ellerine sağlık :))
YanıtlaSilGerçekten de öyle, sıkıntıların çoğuna çözüm içimizde Işıl'cım. Paylaştıklarımızı hatırlaman çok mutlu etti beni:))Senin gibi harika el işleri yapan birinin yaptıklarımı beğenmesi çok çok mutlu etti beni, öptüm seni canım:))
YanıtlaSilÇarpı işi yani kanaviçe olsun - goblen olsun bu tip ruh durumlarında en iyi destekçidir. :) Üstelik yaptıklarınızda son derece cici şeyler , ee bidee sevdiklerinizi mutlu ediyorlar , daha ne olsun... sevgilerimle
YanıtlaSilhttp://neslihanmetin.blogspot.com
çok teşekkür ederim, sevgiler...
Silhihi haklısın.
YanıtlaSilmeşgul olmak en iyi terapi.
senin de çok olumlu sonuç vermiş.
yani iyisin yaaa.
:)
evet evet iyi geldi bana bu uğraşı, iyiyim:)
SilÇarpı işine geçen sene bulaştım ben de ve gerçekten ona konsatre olduğumda başka hiçbir şey düşünmüyorum, çok eğlenceli ve terapi eden bir yanı olduğu da kesin. Çok cici olmuşlar, ellerine sağlık:)
YanıtlaSilçok teşekkürler, güzel bir uğraş gerçekten, renklerle oynamak çok eğlenceli:))
Sil