Çok uzun zamandır kendi bloguma uğramıyor ama sizlerin bloglarınızı elimden geldiğince takip ediyorum. 31 Mayıstan beri sosyal medyadan kopmayan bir hayat yaşıyor, gezi parkı direnişleri ile birlikte, umut, mutluluk, öfke, kızgınlık, korku, çaresizlik, keyifsizlik duygularımla günlük yaşam aktivitelerimi sürdürmeye çalışıyorum.

     Gezi parkı eylemleri sırasında karşılaşılan orantısız güçle, insan haklarının ihlal edildiği, insan eliyle gerçekleştirilmiş fiziksel ve duygusal şiddet içerikli travmatik yaşantılara gerek bizzat maruz kalarak gerek yanlı olmayan medya kanallarından gerekse sosyal medyadan takiple tanık olduk. Travmatik yaşam deneyimleri herkesi aynı derecede etkilememekle birlikte maruz kalınan yaşantının türü, etkilediği popülasyon, travmatik olayın tekrarlayıcılığı ve şiddeti ile ilgili olarak her birimizi farklı etkileyebilir, kimimizde bazı psikolojik/psikiyatrik sorunlar yaratabilir. Aşağıdaki bağlantıyı bu sebeple paylaşıyorum. Eğer yaşanılan bu olaylardan sonra korku, dehşet çaresizlik duygularını yaşıyorsanız, yaşamınızda aşağıda yer alan bulgulara benzer durumlarla karşı karşıya kalıyorsanız ruh sağlığınız için lütfen psikolojik destek alın. 

     Kendi adıma Türkiye'nin her yerinden provakatif yaklaşımdan uzak kalarak direnişe destek veren, geleceğe dair umutlarımı yeşerten herkese teşekkürlerimi sunmak isterim. 

***Bu yazıdaki tüm görseller bu linkten alınmıştır.