Bu yıl ilk defa en uzun süreli senelik iznimi kullanmış bulunuyorum. Ramazan bayramı sonrası başlayan tatilimin ilk etabında Ankara'ya ailemi ziyarete gittim. 10 gün onların yanındaydım. Babamın rahatsızlığından bahsetmiştim daha önce, hastalıkla ilgili durumu çok şükür stabil, ancak iki gün önce yeni bir rahatsızlık daha çıktı ortaya, bakalım, inşallah atlatır. Annem babamla ilgilendiğinden ve temposu yoğun olduğundan zayıflamış epey, keyfi de pek yok ama evlat, torun gördü mü neşesi yerine geliyor. Özellikle de torunu Emre'yle (ablamın oğlu) ilişkisini kıskanmayan yok, aman nazar değmesin onlara. Ablam, kardeşim hepsi annemlere yakınlar, ben onları özleyerek geçiriyorum Bursa'da zamanımı. Bu tatilde hepsiyle elimden geldiğince vakit geçirdim... Ankara ziyaretimde dostlarımı da ihmal etmedim, can dostlarımla ve minik Deniz'le görüşüp keyifli vakit geçirdim, sonra okuluma gittim, çimlerde yürüdüm, havasını içime çektim ve yine hasretle ayrıldım Ankara'dan.... Aşağıdaki kareler o günlerden....
Bir küç gün Bursa'da kaldıktan sonra çok geç kaldığımız tatilimiz başladı. Görmediğimiz bir yer keşfedelim düşüncesiyle planladığımız tatilimizi İzmir Gümüldür'de bir otelde geçirdik eşim, kayınbiraderim ve eltimle, onlarla vakit geçirmek ayrı bir keyifli. Bir akşam Sığacık Seferihisar'a, bir akşam da Çeşme ve Alaçatı'ya düştü yolumuz. Dönüşte de Şirince'ye uğrayalım dedik. En son 5 yıl önce gittiğim bu şirin köy adeta mutluluk kaynağı benim için. Bu karelerde oralardan...
Eylül ayı geldi, ben işe geri döndüm, hava da serinledi. Baharın iki türlüsünü de severim ben, daha da serinlese iyi olur sanki hava.. İşe alışmak zor ilk günlerde, bakalım, deniyorum, otel tatilnden sonra evde ne yemek yapacağım durumu da sıkıntıya sokuyor beni ama nasılsa bir-iki güne rutini yakalarım. Haydi sağlıcakla kalın...
