Ne zamandır gitmek istiyordum Bozcaada'ya, hep bir aksilik oluyor planlarım bölünüyordu. Gitmek bir türlü kısmet olmamıştı, ta ki geçtiğimiz cumartesi gününe kadar. Yaklaşık bir ay önce yaptık planlarımızı, kalacağımız yeri ayarladık, hafta sonu kısacık da olsa görmeliyim bu adayı dedim, eşimin işleri nedeniyle bize katılmamasının burukluğuyla düştük yollara. Bozcaada hakkında daha önce okuduklarım ve gördüğüm fotoğraflarla beklentilerimi yeterince yüksek tutmuştum. Ancak adada kısacık da olsa yaşayabilmenin bana yaşattıklarını sanırım kelimelere dökmem imkansız. Gittiğim saatlerce yol hiç yormadı beni, ruhum dingin, içimde hala adanın verdiği huzur. Dönmek tabi ki burktu içimi ama yaptık biz planlarımızı, sağlıklı olduğumuz sürece biz her yaz tatilimizin en az iki gününü bu adada geçirmeye karar verdik, bakalım kısmet:)

Kaldığımız yere yerleştirdikten sonra önce Ayazma plajına gittik, muhteşem kumlara sahip plajın tertemiz, berrak, soğuk (ki güneş alerjisi olan ben için ideal) sularına bıraktık kendimizi.

Akşam üzeri kısa bir ada turundan sonra Batı burnunda güneşi batırmak üzere alışverişimizi yapıp koyulduk yola.






 Bunlar da sokaklardan bir kaç hoşuma giden kare:

Pazar günü adadan ayrılırken tekrar gelmek üzere söz verdim adaya. Ada da selamladı beni hafif rüzgarıyla, sözleştik. Henüz bu şirin adayı görmemiş olanlara kesinlikle tavsiye ederim, kısa zamanınızda olsa gidip görün, tatil zevkleri ve kişisel memnuniyetler farklıdır ama  dinlenmemeniz ve keyif almamanız için hiç bir sebep yok  burada bence. Herkese güzel bir hafta dilerim..

Bu gün burada gördüğüm çalışmayı yapmalıyım ben de dedim. Eve gelir gelmez aldım elime boş bir kavanoz ile hoşuma giden bir peçete. Kavanoza dekupaj yaptım, ortaya böyle bir mumluk çıktı. Balkonları, bahçeleri pek güzel süsler bence. Bu kayınvalidemin bahçesi için. Oldukça kolay bu çalışmanın yenileri yapılmaya değişik peçetelerle devam edilecek...

Zaman geçip gidiyor, günler, haftalar, aylar, yıllar... Zamanın ilerlediğini ben en çok çevremdeki çocukların büyümesinden, bitmek bilmeyen sorularına yenilerinin eklenmesinden anlıyorum sanırım, en çok da yeğenimden. Bayramda gördüğüm yeğenim kocaman olmuş. Davranış problemleri, hatalı ebeveyn tutumlarının etkisiyle pek azalmamış. Eh anne benim inatçı ablam olup kendi bildiğini okuyan, kardeşlerinin sözlerini kendi istediklerine göre yontan sempatik kişilik olunca çocuğun kişiliği de buna göre şekilleniyor ne yapalım. Tüm uyum problemlerine karşın yine de bu küçük adam pek sevimli öyle değil mi?? Temmuz ayında doğmuş olması onu bu yıl okula başlama sıkıntısından kurtardı, ben kıyamıyorum küçücük çocukları bu yıl okula başlatacak olmalarına, baksanıza daha oyun oynamaları gerek onların kendi yaşam alanlarında, sosyal çevrelerinde, ders sıralarında değil. Zaten uzun bir eğitim süreçleri olacak, ne fiziksel ne de bilişsel olarak hazır değiller bu kadarcıkken bana göre. Bakalım nasıl olacak yeni eğitim öğretim denemesi. 

Bayramda günü birlik Ankara ziyareti yaptım, en kısa Ankara'ya gidiş gelişim oldu. Ama ne yapalım vakit sınırlı, yapılacak iş çok derken bu kez böyle olmak durumda oldu. Annemle babam alışmışlar artık mecburi taşındıkları şehre. Sevdikleriyle bir arada olunca insan ne güzel  ama ne kısacık  geçiyor değil mi zaman. Babamın hastalığına alışma sürecini geride bıraktık sanırım. Yeğenim bile yadırgamıyor, hiç soru sormuyor bu konuda. Kısacık ama çok keyifli bir gün oldu benim için, aklım, yüreğim orada kaldı. 

Pazartesi akşamı Bursa'lı blog yazarları arkadaşlarımızla iftar yemeğinde buluştuk. Pek keyifli, bol kahkahalı, birbirimizi daha yakından tanımacalı, bol fotoğraflı bir gece oldu. Blog yazmaya başladığımda sanallıktan öte gitmenin pek imkanlı olmadığını düşünmeme rağmen son bir kaç ay içerisinde Bursa'da yaşayan bloggerlarla yüz yüze tanışmak, blog dışında da görüşmeye başlamak, fikir alışverişi yapmak, hayat tecrübelerinden faydalanmak, kaynaşmak pek iyi geldi bana, hayatıma girdiğiniz için hepinize teşekkürler... Bu keyifli buluşmanın en kısa zamanda tekrarlanması dileklerimle...(katılamamış olan arkadaşları da bir sonrakinde aramızda görmeyi şiddetle isteriz efendim:))

Madam Dö Gonç'un blogunda gerçekleştirdiği bardaklaşma etkinliğine bu kez ben de katıldım. biraz şöyle biraz böyle blogunun sahibiyle eşleştim. Dün kapımı çalan kargocudan aldığım bu paket günümü şenlendirdi. Bakınız efendim sevgili etkinlik arkadaşım bana neler göndermiş. 

 Ardından da içinden bu güzellikler. Tekrar teşekkürlerimi sunarım.

Aşağıdaki güzellikler ise sevgili Kitana'mın el emeği göz nuru. Renkleri çok güzel değil mi? Yeteneklidir benim arkadaşım. Ellerine sağlık:)

Bu haftayı da bitirdik, Ağustos da neredeyse yarılandı. Bu aralar blogumu biraz ihmal ettim ama sizlerin bloglarınızı takipteyim.

Hafta sonu kayınvalidemleri çağırayım iftara dedim. Aynı gün temizlik-yemek derken yorulmuşum birazcık, dinlenmedeyim hala. Bu görüntüler o günden. Sofranın son halini koşuşturmacamdan görüntüleyemedim:)

1. Küçük bir karşılama mesajı

2. Menüm:)

3. Sevgili Derya'nın çekilişinden kazandığım el emeğini bu kez tuzluk-biberlik altında kullandım, pek hoşuma gitti.

4. Sofradaki peçetelerim.

Gelenlerin üzerinde çok sevdiğim, fikirlerine değer verdiğim bir tanıdığımın önerdiği ve tarifini verdiği bu böreği denedim, içindeki malzemeler olur mu olmaz mı derken pek beğenildi. Adı saksı böreği, orjinal tarif Oktay Usta'nınmış. Yemek bloglarıyla boy ölçüşemeyeceğimden menüdeki diğerlerinden bahsetmeyeyim hiç:)

Yarın (13 ağustos pazartesi) Bursa'lı blog yazarları olarak Havuzlu Konak'ta iftar yemeğinde buluşuyoruz, katılmak isteyen herkesi bekleriz...İlk buluşma gibi keyifli olacağını umut ediyorum. 

Herkese iyi haftalar diliyorum...