Çok uzun zaman oldu bir şeyler yazmayalı, bu süreçte evimden çook uzaklarda, Van'daydım ben. Yaşanılan depremler sonrası psikosoyal destek vermek için gönüllü olmuş, gitme zamanımın gelmesini beklemiştim neler yaşayacağımı bilmeden. Ankara'dan doğusunu görmemiş bir bünye olmam biraz da hastalığa yatkın ve kırılgan olmam sebebiyle eşim ve dostlarım endişelendiler benim için. Bense kararlı bir şekilde çıktım yola, 9  gün Seyrantepe çadırkentte kalıp psikosyal destek sağlamaya çalıştım çocuk, ergen, genç ve yetişkinlere, 3 çadırkente birden baktık grup grup. Hayatımın en anlamlı, en faydalı deneyimiydi desem abartmış olmam sanırım. Oraya benim gibi gönüllü gelen, bağlanma yaşayıp ayrılırken göz yaşlarını tutamayan bir çok dostum oldu benim. Hayatım boyunca bu kadar istekli ve motive çalışanı bir arada görmemiştim, hal böyle olunca çalışmalarımız çok güzel geçti. Yöre halkını ve çadırkentlerde kalanları da çok sevdim ben. Döndükten sora adapte olmakta güçlük çektim zorunluluklarla dolu yaşantıma. Anlatacak çok şey var aslında, belki zaman zaman paylaşırım.

Ve yılı böyle bitirdim ben, anlamlı, keyifli, aklımda Van anılarım, yüreğimde sevdiklerim, yanımda bana destek olanlarla. Şimdi yeni bir yıl, yeni işler bekliyor beni. Hadi bakalım kolları sıvayalım. 

Hepinize yaşamdan doyum alacağınız iyi seneler diliyorum....

Bir kaç yıldır tırnaklarım kolaycacık kırılıp, lif lif ayrılıyor, tiroid bozukluğumla ilişkili olduğunu düşündüğüm bu durumdan oje severliğim sebebiyle pek hoşnut değilim. Buna karşın bu zaman kadar tırnaklarımla ilgili bakım  uygulamadım. Geçenlerde Zeyzey'in de aynı durumdan muzdarip olduğunu, onun da tiroidle ilgili değerlerinin (TSH) yüksek olup, tırnak kırılmaları yaşamaya başladığını öğrendim. Tırnaklarını güçlendirmek için uyguladığı yöntemi denedim, evime döner dönmez kullandığı ürünleri alıp kullanmaya başladım, kısa bir süre oldu ama ben memnunum, siz de denemek isterseniz yapmanız gereken sadece Kalyonun Tırnak ve Tırnak Eti Bakım Yağıyla tırnaklarınızı ve tırnak kenarlarınızdaki eti (ki benimkiler çok sertleşiyor bu mevsimde) güzelce masaj yaparak ovmak, bu yağla biraz bekletmek, sonrasında ise yine Kalyonun Nail Protective Hardener isimli ürünü tırnaklarınıza sürmek, işte hepsi bu kadar. Sonra gelsin sağlam, rengarenk, süslü tırnaklar...

Aralık sonuna kadar kullanmazsam yakacağım 2010 yılına ait senelik iznimden kalan son 5 günü  bu hafta kullanmalıyım diye planlamıştım. İznimi alıp geçen cuma gününden atladım Bursa'dan Eskişehir tren aktarmalı Ankara otobüsüne, tuttum üniversite yıllarımın geçtiği, o günlere özlemim hiç bitmeyen, ergenlikten çıkıp genç yetişkinliğe geçtiğim, anılarımı biriktirdiğim, dostlarımı orada bıraktığım, halen iki kız kardeşimin yaşadığı, dostlarım, kardeşlerim sebebiyle özlem duyduğum sevmeme rağmen rengi benim için hiç değişmeyen gri şehrimin yollarını. Yola çıkmadan önce baktığım 5 günlük hava durumunun ben gittikten sonra değişmesi, ısınması sebebiyle götürdüğüm boğazlı trikoların azizliğine uğradım, fenalıklar bastı. Ben zaten bahtsızımdır yolculuklarımda, gittiğim yer güneşli ise yağmur yağdırır, soğuk ise güneş açtırırım, kısmet işte...

Ablam, eniştem, paşazadem, kardeşceğizimle sükunetle çook güzel vakit geçirdim, özlemişim onları çok. Paşazadem görmeyeli büyümüş, anaokuluna alışmış, evde annesine yardım etmeye bile başlamış, ablamla birlikte sigara (onun dilinde kalem) böreğini birlikte yaptılar, biz de bir güzel yedik.

Canım dostlarımla buluştum sonra, araya giren mesafelere, yoğunluktan sık sık görüşemememize karşın sanki hep yan yanaymışız gibi kaldığımız yerden devam edebildiğimiz canlarımla. Edi'mle eşinin sevimli bebekleri de büyümüş, yaşını geçmiş, daha da sevimli olmuş, ama beni birazcık unutmuş:(

Edi'mle önceden planladığımız gibi çikolata kursuna katıldık. Ne zamandır çok istiyor, yaşadığım şehirde böyle bir kurs bulmakta zorluk çekiyordum, kısmet Ankara'da katılmakmış kursa. Yaklaşık 2 saat süren kursta sadece iki tanecik (bolçi ve kaplama) çikolata çeşidi yapmış olup tam tatmin olamamış olsam da değişik bir deneyimdi benim için, yine olsa yine giderim.

Kızılay'da dolaştım sonra, içime çektim kokusunu, öğrenciliğimi hatırlatan dokusunu, bakındım imrenerek öğrencilerin hallerine, yüzlerine.. Özlüyorum ben kendi öğrenciliğimi, tek kaygımın dersler olduğu o anların rahatlığını. Ardımda bu düşüncelerle tuttum dönüş yolumu, Eskişehir'den sonra başladı yağmur yağmaya, penceremden izlerken yemyeşil yolları, açtım müziğimi, daldım hayaller dünyasına ve dinlediğim bu şarkı alıp götürdü beni huzur diyarına.

Artık evimdeyim, cancağızımı da çook özlemişim, rutinime döndüm, ev işleri, iş stresi falan filan. Off , hep tatil olsa, ben hiç oturmasam, hep gezsem, dolaşsam keşke...