Uzun zaman oldu bi şeyler yazmayalı, paylaşmayalı. Bol koşuşturmacalı günler geride kaldı. Geride kalan günlerden bir gün bir taşınma telaşesi atlattım ben, en korktuğum fobilerimden biriyle yüzleşmiş oldum böylelikle. 

Ailemle yaşadığım dönemde sadece bir kez ben 5 yaşındayken taşınmıştık, annemler beni akrabaya bıraktıklarından etkisini hissetmemiştim. Üniversite yıllarımda yurtta kalışım nedeniyle ev taşıma deneyimim olmadı hiç, mezuniyet sonrası ablamın yanında yaşamaya başladığımdan pek az eşyam vardı. Ablam yanımdan ayrılıp mevcut eve evlendiğimde ise bulunduğum eve gelen eşyalardan ötürü taşınmaya dair beslediğim olumsuz duygularla bir tülü yüzleşememiştim, ta ki iki hafta öncesine kadar. Pekiştirdiğim korku koşullandırmam nedeniyle taşınma öncesini büyüttüm de büyüttüm gözümde, ne çok eşya varmış evde, ıvır zıvır bir sürü şeyden arındırdım evimi, ruhumu da tabii. Kalanlar yine çok yine çok. Lisans kitapları, y. lisans kitapları,  fotokopiler, ders notları , romanlar, hikayeler, dergiler, özel eğitim materyalleri, en kıyamadıklarım yani.  Taşıyıcıların epey bir ahını aldım bunlarla sanırım. Taşınmayla ilgili en az bir ayda toparlarsın sözlerinin gerçekliğini ilk gün gördüm gerçekten. Kolilerin tamamının açılması kesin o kadar sürer dedim ancak 3 günün sonrasında her şeyin yerli yerinde olması düşüncelerimi değiştiriverdi. Tabi ki tek başıma başarmadım bu durumu. Allah bana süper bir kayınvalide, süper bir yenge, süper bir de elti vermiş, hepsi de benim için seferber olunca hayatım kolaylaştı gerçekten. Hep sağlıklı olsunlar inşallah. Böylelikle bir fobiye karşı daha yüzleşerek duyarsızlaştım, hadi hayırlısı bakalım.

Taşınmadan önce kendim için oldukça zor bir işe kalkıştım, ablamın taşınmadan önce bana bıraktığı, eskimiş, boyasından memnun olmadığım bir dolabım vardı, taşınırken almam yanıma diye düşünürken birden tepemde yanan ampulümüm içinde bir yenileme projesinin resmi beliriverdi. Sıvadım kollarımı, yaptım araştırmamı, gittim bir yapı marketten bu üçlüyü aldım:


Başladım dar balkonumda boyama işlemine, işe gittim geldim, bir yandan kolilerimi hazırladım diğer yandan akşamları oturdum bu dolabın önüne boyadım da boyadım. Sonuç bu oldu:


Ben sevdim kendisini, yeni evimde dizdim kitaplarımı raflarına, şimdi mutluyuz bu geri dönüşümle:)

Özlemişim blogumu, artık daha sık buralardayım. Herkese güzel bir pazar ve yeni bir hafta diliyorum...

** İlk görsel alıntıdır...